Over williot

Over williot

Over williot

Over williot

Over williot

„Hoe en waarom ben ik Williot gestart? Beste grootvader: Ik weet dat je deze brief nooit zult ontvangen, ik weet dat ik nooit meer, behalve in mijn herinneringen, met je zal gaan vissen in de rivier, daar, in dat binnenwater onder de wilgen met dat oude houten riet, en ik weet ook dat Williot niet rond holen snuffelt die door het gras rennen. Jij, Williot, je oude sneakers, en die blonde jongen die zijn ogen opende voor de wereld, extatisch over de schoonheid van wat hij zag. Ik weet het, en toch schrijf ik deze regels om je waar je ook bent te vertellen dat ik eindelijk de belofte heb vervuld om je geheugen te eren met wat me in mijn jeugd het meest over jou vertelde; je oude sneakers als studiebeursstudent in Oxford, en Williot, de hond die je trouw vergezelde tot aan zijn dood. Met Williot druk ik die emotie uit, misschien wel de waarheid die een persoon kan voelen, de voldoening voor dingen die goed zijn gedaan, zoals ze eerder zijn gedaan, met de hand, en de trots dat ik een merk heb ontwikkeld dat geschikt is voor mensen die zo veeleisend, onafhankelijk en misschien net zo bohemien zijn als jij, grootvader. Ik kan je nooit genoeg bedanken voor het overbrengen van de eenvoud en oprechtheid van je leven, en de onvoorwaardelijke liefde voor natuur en dieren. Ik ben blij om deze droom in je geheugen te realiseren Lees hun verhaal